این پست رو هم می خوام برا عشقم بنویسم

می خوام من حرف بزنم و سیامکم گوش بده

نمی دونم تا کی بایدداین دوری و تحمل کنیم سیامک

نمیدونم تا کی باید فقط مخاطب خاص اس ام اس ها و زنگ های هم باشیم

نمیدونم تا کی باید ساعت شیش صبح اونم یواشکی با هم حرف بزنیم

باید تحمل کنیم این روزای سخت و

این روزا که فقط از عکس و صدای هم جون میگیریم

نباید هیچ وقت اشکای الانمون و فراموش کنیم

پس بیا این اشکارو تا ابد به یاد داشته باشیم

دوست دارم انقدر به نهال عشقمون بال و پر بدیم که تبدیل شه به یه درخت تنومند

یه درخت که هیچ چیز جز مرگ نتونه ریشش و از جا دربیاره

یه درخت که زیر سایش زندگی کنیم و هیچ افتابی چشمون و نزنه

ارزومه یه روز برسه که من باشم و تو

ارزوم برای یک بار هم که شده طعم آغوش تو رو بچشم

برای یک بار هم که شده لب هاتو بزاری رو لبم

می جنگم عشقم

واسه رسیدن به اون روزای خوبمون می جنگم

با هم جلو میریم دست تو دست هم

به امید روزا های بهتر از امروز